‘Smaakveranderingen komen veelvuldig voor, ook na een kankerbehandeling zijn er soms blijvende veranderingen’, vertelt De Haan. ‘Het bekendst zijn smaakproblemen bij chemotherapie, maar het komt ook voor bij doelgerichte behandelingen en immuuntherapie.’ Het kan een grote impact hebben op het dagelijks leven: eten is iets sociaals en dat komt onder druk te staan. Er zijn grote verschillen tussen mensen. Sommige mensen proeven nauwelijks nog iets, anderen hebben continu een ijzersmaak in hun mond.
De Haan werd getriggerd door een patiënt met een uitgezaaid melanoom. Op het eerste gezicht een succesverhaal: na immuuntherapie was de ziekte weg. ‘Het was een echte bourgondiër: hij hield van koken, een goed glas wijn en etentjes geven voor vrienden. Hij gaf aan dat zijn kwaliteit van leven weg was, nu hij nauwelijks nog iets proefde. Sindsdien ben ik in de spreekkamer vaker gaan vragen naar smaak en is de omvang van het probleem me duidelijker geworden.’
Samen met een aantal andere zorgprofessionals startte De Haan een landelijke expertisegroep om het onderwerp op de kaart te zetten en er wat aan te doen. Dat laatste is vooralsnog niet eenvoudig, vooral omdat smaakveranderingen meerdere oorzaken kunnen hebben. Wel zijn smaak en reuk steeds beter op individueel niveau in kaart te brengen. Op basis daarvan krijgen patiënten adviezen op maat, oftewel smaaksturing. ‘De eerste stap is echter dat het probleem wordt herkend en erkend’, aldus De Haan. ‘Er is gelukkig steeds meer aandacht voor smaakproblemen, maar er valt nog een hoop te winnen.’
Lees hier meer over de NVMO-dagen.