Voorheen werd gedacht dat taxanen de deling van tumorcellen bevriezen en dat die cellen daardoor afsterven. Na experimenten met muizen bleek dat de cellen inderdaad doodgingen, maar niet doordat ze zich niet meer konden delen.
Muizen zonder werkende T-cellen reageerden niet op de taxanen en na lang onderzoek bleek dat taxanen ervoor lijken te zorgen dat de immuuncellen vesikels afscheiden die giftig zijn voor tumorcellen. De chemotherapie lijkt dus het immuunsysteem te activeren om de tumorcellen op te ruimen. ‘En het mooiste is dat de vesikels de tumorcellen doden zonder de gezonde cellen te beschadigen’, zegt Van Rheenen op de website van het NKI.
‘We dienden ex vivo taxanen toe aan de T-cellen van muizen en plaatsten die cellen weer terug. Het resultaat was verbluffend: de tumoren verdwenen in hun geheel. Dit betekent dat het effect van taxanen veel groter kan zijn dan op dit moment (waar de vijfjaarsoverleving van patiënten met triple-negatieve borstkanker slechts is gestegen van 80 procent naar 83 procent), met veel minder bijwerkingen voor de patiënt omdat ze buiten het lichaam worden toegediend’, aldus Van Rheenen.
Met hulp van internist-oncoloog prof. dr. Sabine Linn (AVL) is Van Rheenen met zijn onderzoeksgroep op dit moment bezig immuuncellen van menselijke tumorcellen te verwijderen, ze te behandelen met taxanen en die toe te dienen aan organoïden. Als dit goed gaat, kunnen ze gaan testen op patiënten.
