Hun onderzoek – gepubliceerd in Nature – biedt nieuwe mogelijkheden om de diagnostiek en gerichte therapie voor veel kankerpatiënten te verbeteren.
In verschillende soorten kanker – waaronder cholangiocarcinoom en mammacarcinoom – komen mutaties in het FGFR2-gen relatief vaak voor. Hoe deze mutaties bijdragen aan de vorming van tumoren was nog onduidelijk en het gericht behandelen van deze tumoren leidt tot variabele en onvoorspelbare resultaten. Nu heeft het onderzoeksteam onder leiding van Jonkers via een datagedreven aanpak de puzzel van het FGFR2-gen opgelost.
Met de datasets beschikbaar bij Hartwig Medical Foundation en Foundation Medicine, ontdekten ze dat veel van de bekende mutaties in het FGFR2-gen leiden tot de aanwezigheid van het verkorte eiwit.
‘Bestaande diagnostische tests richten zich meestal op het aantonen van verhoogde hoeveelheden van het eiwit in tumoren’, legt postdoctoraal onderzoeker en eerste auteur Daniel Zingg uit. ‘Wat we nu ontdekt hebben, is dat het niet de hoeveelheid FGFR2 is die ervoor zorgt dat kanker ontstaat, maar de aanwezigheid van de verkorte vorm. Tumorvorming wordt dus niet veroorzaakt door meer van het normale eiwit, maar door een klein beetje van het verkorte eiwit.’
‘Uit klinische studiegegevens bleek dat een goede respons op behandeling met FGFR2-remmers afhangt van de aanwezigheid van de verkorte vorm van FGFR2’, zegt Jonkers. Dit betekent dat we nu een perfecte manier hebben om te identificeren welke patiënten baat kunnen hebben bij behandelingen gericht op FGFR2.’
