Bij patiënten met een zeldzame vorm van kanker zit een mutatie in BRCA: een DNA-reparatiegen. Door de mutatie werkt de moleculaire DNA-reparatiemachine niet meer. Deze kankercellen vallen daarom terug op een backup reparatiemechanisme. Dat is een zwakke plek, redeneerde Kanaar, want PARP-remmers schakelen ook het reservemechanisme uit, waardoor fouten in het DNA zich opstapelen en de kankercel doodgaat.
Kanaar en zijn team ontwikkelden vervolgens een laboratoriumtest die kan meten of in een tumorcel het DNA-reparatiemechanisme nog functioneert. Is dat niet het geval? Dan zou de patiënt baat kunnen hebben bij PARP-remmers. Uit een eerste studie bleek dit bij tot een derde van de kankerpatiënten met uitgezaaide ziekte het geval te zijn. De effectiviteit van de test om het functioneren van de DNA-reparatiemachine te meten, wordt inmiddels vastgesteld bij patiënten in de kliniek van het Erasmus MC Kanker Instituut.
