‘Toen ik na de havo mijn dienstplicht vervuld had, ben ik in 1977 verpleegkunde-A gaan doen in het Leids Universitair Medisch Centrum, toen nog Academisch Ziekenhuis Leiden (AZL). Na mijn opleiding kwam ik bij Oncologie te werken, omdat die patiëntengroep mij het meest trok. Voor hen zorgen en ze begeleiden geeft me heel veel voldoening. Ook als mensen niet meer te genezen zijn, is het mooi als je hun kwaliteit van leven kunt verbeteren.
‘Ik kon hoofdverpleegkundige worden, maar dan stond ik niet meer aan het bed. Dat vond ik niet bij mij passen omdat ik dan het patiëntencontact zou verliezen. In 1991 werd ik gevraagd om de research op te zetten bij het LUMC. We hebben letterlijk een behandelkamer leeggetrokken en er een bureau en computer in gezet. Een jaar of negen heb ik dit werk in mijn eentje gedaan. Maar de workload werd zo hoog dat mijn gezin begon te morren en vanaf 2001 kreeg ik er een collega bij. Nu zijn we met z’n zestienen –
