Van de gynaecologische maligniteiten is epitheliaal ovariumcarcinoom de meest voorkomende oorzaak van overlijden in de westerse wereld.1
De huidige standaardbehandeling bestaat uit een combinatie van cytoreductieve chirurgie en systemische chemotherapie. Een van de kenmerken van epitheliaal ovariumcarcinoom is een hoog risico van disseminatie naar de peritoneale holte en intra-abdominale organen zonder dat dit klachten geeft. Complete cytoreductie is een van de belangrijkste factoren die de overleving bepalen. Maar zelfs als complete cytoreductie mogelijk is, dan nog is er een hoog risico van recidief tijdens de follow-up vanwege het achterblijven van microscopische restziekte die niet zichtbaar is bij de operatie.&ellipsis;
‘LOGISCH ALS OVHIPEC-STUDIE ERTOE LEIDT DAT DEZE BEHANDELING TOT DE STANDAARD GAAT BEHOREN’
Alvast nadenken over introductie HIPEC bij ovariumcarcinoom
Op de 2017 ASCO Annual Meeting presenteerde oncologisch gynaecoloog dr. Willemien van Driel resultaten van de OVHIPEC-studie. In deze gerandomiseerde fase III-studie werden patiënten met een stadium III ovariumcarcinoom tijdens interval-debulking gerandomiseerd tussen wel of niet toevoegen van HIPEC aan de behandeling. Van Driel (hoofdonderzoeker van OVHIPEC) en oncologisch chirurg dr. Ignace de Hingh (voorzitter van de Dutch Peritoneal Oncology Group) lichten de studieresultaten toe en bespreken de voorwaarden voor introductie van HIPEC bij de behandeling van ovariumcarcinoom in Nederland.
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?