Over nazorg bij kanker bestaat op het moment veel discussie. Het ministerie van VWS stelt zich in deze discussie op het standpunt dat die nazorg best aan de huisarts kan worden overgelaten. De reden die VWS hiervoor aanvoert, is dat dit goedkoper zou zijn dan nazorg in de tweede lijn. Het is de vraag of dit per se zo is en het is zeker ook de vraag of het is wat de patiënt wil. Nazorg in de tweede lijn hoeft, als het poliklinisch en met één tarief wordt vormgegeven op basis van structurele samenwerking tussen betrokken behandelaren, niet kostbaar te zijn.
Nazorg is een onderdeel van oncologische zorg en daarin moeten we als behandelaren onze verantwoordelijkheid nemen. Hierbij dient de definitie van positieve gezondheid van dr. Machteld Huber van het Institute for Positive Health het uitgangspunt te zijn.1 In die definitie is gezondheid ‘het vermogen van de mens om zich aan te