Changing patterns in diagnosis and treatment of ductal carcinoma in situ of the breast and consequences for clinical outcome

Ductaal carcinoom in situ (DCIS) kan worden beschouwd als een mogelijk voorstadium van invasief mammacarcinoom, maar heeft een gunstige prognose. Dit ondanks het feit dat een aanzienlijk percentage patiënten na een mammasparende operatie vanwege DCIS een lokaal recidief van DCIS krijgt of een infiltrerend carcinoom, met risico op metastasering. Philip Meijnen, momenteel in opleiding tot radiotherapeut-oncoloog bij het NKI-AvL Ziekenhuis in Amsterdam, onderzocht welke gevolgen nieuwe ontwikkelingen in diagnostiek en behandeling hebben voor DCIS. Zijn proefschrift start met een vergelijking van de histologische classificatie voor DCIS met de aangetoonde genetische afwijkingen. De promovendus constateert dat de subjectieve histologische beoordeling van DCIS vermoedelijk ontoereikend is voor het opstellen van betrouwbare individuele behandelvoorschriften.
&ellipsis;