Het combineren van klinisch-pathologische kenmerken, genetische veranderingen en genexpressieprofielen van borsttumoren zal leiden tot verbetering van het biologische begrip over het ontstaan en de progressie van mammacarcinoom. H.M. Horlings, sinds januari 2009 in opleiding tot klinisch patholoog bij het AMC in Amsterdam, gebruikte bij zijn promotieonderzoek meerdere genomische methoden om de genetische veranderingen bij mammacarcinoom in kaart te brengen. Deze gecombineerde aanpak is bedoeld voor een betere voorspelling van de prognose en respons op behandeling.
Translationeel onderzoek is ons sterke punt, steekt Horlings van wal. ‘Door het vertalen van basaal onderzoek in een bruikbare klinische test proberen we verder te komen bij de behandeling van kanker.’ Het vinden van nieuwe prognostische en predictieve biomarkers kan ons daarbij helpen. Een prognostische marker kan duid