De verschillend e oorzaken van paraneoplastische neurologische syndromen komen steeds duidelijker in beeld. Toch wil het met de vertaling van deze kennis naar de kliniek nog niet vlotten. Op andere neuro-oncologische fronten levert de vertaalslag van laboratorium naar kliniek al wel resultaten op, schetste prof. dr. P.A.E. Sillevis Smitt in zijn oratie. Hij noemde met name de inzet van chemotherapie bij patiënten met een hersentumor.
Paraneoplastische neurologische syndromen zijn ernstige neurologische uitvalsverschijnselen die ontstaan bij patiënten met kanker, meestal maanden tot enkele jaren voordat de kanker is ontdekt. Ze treden op bij hooguit 1 tot 3 procent van de patiënten met kanker. Geleidelijk is duidelijk geworden dat de syndromen auto-immuunaandoeningen zijn, op gang gebracht door antigenen van de sluimerende tumor die ongelukkigerwijs een overeenkomst vertonen met