De rek is eruit

  • 1 min.
  • Voor het voetlicht
  • Voorwoord
  • Woord vooraf

Ik houd mijn hart vast. Het aantal COVID-patiënten is de afgelopen week explosief gestegen en de ziekenhuizen stromen weer vol met niet alleen ongevaccineerde, maar ook gevaccineerde patiënten. Vorig jaar hebben veel oncologen naast hun gewone werkzaamheden veel inspanningen voor de COVID-zorg verricht, in de organisatie van zorg in hun ziekenhuis, directe patiëntenzorg voor COVID-patiënten en onderzoek. Een mooi voorbeeld van dit laatste was het Nederlandse VOICE-onderzoek naar de effectiviteit van vaccinaties, op de ESMO gepresenteerd door dr. Sjoukje Oosting (als een van de weinigen in Parijs aanwezig). Inmiddels hebben de resultaten van dit onderzoek geleid tot het advies voor een derde vaccinatie voor een deel van onze patiënten. De organisatie hiervan en de vragen hierover zijn nauwelijks achter de rug en de ziekenhuizen lopen toch weer vol, en er moeten weer lokale keuzes gemaakt worden over eventuele afschaling van reguliere zorg.

Waarom maak ik mij nu ongerust? Ik merk dat bij veel mensen de rek er een beetje uit is, niet alleen bij ‘de Nederlander’ maar vooral ook bij de verpleegkundigen en de dokters. De Nederlander wil niet terug naar de situatie van vorig jaar met alle beperkingen, zeker de jongeren in de bevolking voelen hier niet voor. De verpleegkundigen zijn onvoldoende uitgerust. De dokters willen weer verder met zaken die vorig jaar minder aandacht hebben gekregen of wellicht zijn blijven liggen, zoals het verbeteren van zorg en het doen van onderzoek.

In dit nummer van Medische Oncologie staan een paar onderwerpen die hopelijk voor inspiratie kunnen zorgen, zoals de vernieuwingen met stereotactische radiotherapie en gammaknife-bestraling, de mogelijkheden van de Oncotype DX en een peiling over het gebruik van bisfosfonaten met prikkelende resultaten. In de Open Podium-bijdrage leest u hoe ‘een sigaar uit eigen doos’ wellicht toch aanleiding kan geven tot betere kwaliteit van zorg voor uw patiënten.

Vorig jaar heeft u laten zien dat tijdens de coronagolven, de oncologische zorg vrijwel volledig doorgang heeft kunnen vinden. Ik wens u veel sterkte de komende tijd en hoop dat we na deze golf hetzelfde kunnen concluderen.