Mammacarcinoom omvat een verscheidenheid aan tumoren met verschillende biologische en klinische kenmerken. Hierdoor bieden retrospectieve subgroepanalyses van klinische studies vaak een van de weinige mogelijkheden om uitkomsten van behandelingen bij minder frequent voorkomende vormen van mammacarcinoom vast te stellen. ‘Het kan echter een uitdaging zijn om de resultaten van subgroep analyses te interpreteren en op basis daarvan een behandelkeuze te maken.1 Een van de belangrijkste redenen is dat retrospectieve analyses van (multipele) subgroepen meestal niet worden opgenomen in het ontwerp van klinische studies. Als gevolg hiervan leiden subgroepanalyses soms tot valspositieve resultaten. Dit komt bijvoorbeeld tot uiting bij sommige retrospectieve analyses van de behandeling van patiënten met invasief lobulair carcinoom die deel uitmaken van een groter cohort mammacarcinoom
DR. OTTO METZGER OVER DE ACHTERGROND VAN ZIJN KEYNOTE LECTURE
‘Subgroepanalyses bij mammacarcinoom met terughoudendheid interpreteren’
Subgroepanalyses bieden de mogelijkheid om informatie te verkrijgen over de behandeling van tumoren die weliswaar specifieke eigenschappen hebben, maar relatief weinig voorkomen. Volgens dr. Otto Metzger, medisch oncoloog bij het Dana-Farber Cancer Institute in Boston, hebben subgroepanalyses echter ook hun beperkingen en dienen zij met terughoudendheid te worden geïnterpreteerd. Bij zijn keynote lecture tijdens de Oncologiedagen voor Nederland en Vlaanderen zal hij aan de hand van subgroepanalyses naar de behandeling van invasief lobulair carcinoom uit leggen waarom deze terughoudendheid van belang is.
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?