Beeld: Zuyderland MCIn de loop van de geschiedenis is er in onze maatschappij een voortdurende verschuiving van het evenwicht tussen verzuiling en ontzuiling. Dit is niet anders voor de gezondheidszorg.
Terwijl u de chocoladepaaseitjes alweer in het winkelmandje heeft liggen als symbool van de ontzuiling van het verzuilde kerkelijke paasfeest, kunt u in dit nummer van Medische Oncologie lezen over implementatie van nieuwe medicamenten door middel van centralisatie. Diverse collega’s geven hun argumentatie en visie over de meest optimale implementatie van nieuwe middelen in Nederland. Hoewel de meningen over de manier van implementatie uiteenlopen, blijft het gezamenlijk belang te streven naar ‘de meest optimale behandeling voor onze patiënten’ als een paal boven water staan.
Ook in de discussie in hoeverre een internist-oncoloog kennis en kunde nodig heeft en moet houden van de gehele interne geneeskunde is tegenstrijdigheid zichtbaar. De opleiding medische oncologie moet meer worden gespecialiseerd. De internist-oncoloog in spe dient al vroeg in zijn/haar opleiding een keuze te maken over zijn/haar toekomstige werkplek, zodat hiermee rekening kan worden gehouden binnen het opleidingsplan. Tegelijkertijd kunt u lezen dat het voor internist-oncologen belangrijk blijft competentie te behouden van de interne geneeskunde door levenslange bij- en nascholing van het gehele vak van interne geneeskunde. Bij deze discussie roep ik in uw herinnering een artikel in Medische Oncologie van mei 2015 van de jNVMO over het toegenomen aantal burn-outs onder jonge collega’s.
Aandacht voor levensstijl blijft zowel voor onze patiënten als voor onszelf van het grootste belang. Prof. dr. Ellen Kampman en prof. dr. Irma Verdonck houden in dit nummer een pleidooi voor het belang van leefstijladviezen voor onze patiënten. Online-zelfmanagementtools kunnen patiënten helpen om de juiste informatie te vinden. In het dubbelinterview geven ze aan dat leefstijladvisering lang niet altijd de volle aandacht van internist-oncologen heeft bij de behandeling van hun patiënten. Ook kunt u daarin de discussie herkennen tot welke grens de reikwijdte en verantwoordelijkheid van internist-oncologen zou moeten liggen. Laat ik u troosten met het gegeven dat Pinksteren (‘de terugkeer van de Heilige Geest’) eraan komt en ons wijsheid en inzicht geeft voor goede keuzes voor de toekomst.
Namens de redactieraad van Medische Oncologie en het NVMO-bestuur